Post by Sigi on Jul 18, 2005 15:53:07 GMT 1
Greetings Belgium Massive !
Na een zalige twee weken vakantie terug op de werkspot wat uiteraard een verdomd pijnlijk gebeuren is waar ik dan ook geen verdere woorden aan vuil wil maken. Daarentegen breng ik vervuld van zoete herinneringen graag een kort verslag van het memorabele Rototom Sunsplash festival in Italië, in de hoop u allen te kunnen overtuigen om volgend jaar ook te komen proeven van de Italian Vibes !
Het festival vindt plaats in Osoppo, een klein bergdorpje in de provincie Friuli in Noord-Italië, niet ver van de Oostenrijkse en de Sloveense grens. De streek is ronduit prachtig en ver van alle toerisme. Bergen en nog eens bergen en uitgestrekte azuurblauwe bergmeren in een stralende zon. “Bless the mountain !”, jubelde Fantan Mojah tijdens zijn show, en gelijk had ie. “Bless the squirels and bless the kangaroos !”, voegde hij daar nog aan toe. Eekhoorns, tot daaraan toe, maar of er daar in die bergen zoveel kangoeroes huizen, daar heb ik dan weer mijn twijfels bij …
Wij lieten de overbevolkte festivalcamping voor wat hij was en kozen een rustieke camping in het dorpje Gemona, nog geen 5 km van het festivalterrein. Onze camping was nagenoeg leeg, op een paar verdwaalde caravans na en het was er dus ongelooflijk rustig. Overdag hingen wij doorgaans de toerist uit. De streek is zoals gezegd hoegenaamd niet afgestemd op toerisme maar je kan er toch enkele mooie uitstapjes doen, naar de vele bergmeren, naar de nabijgelegen Casa del Farfalle, de grootste vlindertuin van Europa of naar de hoofdstad van de provincie, Udine, op zo’n 30 km afstand.
Het festival duurde 9 dagen, waarvan wij er 6 hebben meegemaakt, en de optredens begonnen rond 20u. Vanaf 2u startte de soundsystem in de dancehall tent. Overdag waren er op het terrein allerlei activiteiten, lezingen, filmvertoningen, debatten, workshops, voetbal, noem maar op. Zo was er onder meer een workshop mixen met David Rodigan ! Een ticket kostte slechts 135 EUR voor de 9 dagen. Drank op het terrein was behoorlijk goedkoop (4 EUR voor een rum-cocktail) en lekker, net zoals de eetstandjes, nergens zo’n lekkere pizza margherita gegeten als in Osoppo ! Voor de geïnteresseerden is er op het terrein ook een weed-dorp met standjes van kweekmateriaal, zaadjes, literatuur, … . Er waren ongeveer 15.000 bezoekers en dat maakte dat je elk optreden vanop de eerste rij kon volgen. Je stond dan ook gewoon face to face met de artiest want er is daar geen afsluiting tussen het podium en het publiek. Behoorlijk overweldigend !
De optredens dan … Sunsplash had een paar namen weten te strikken in Europese exclusiviteit. De artiesten verbleven allemaal in het enige hotel in het dorp, Hotel Willy, waar wij ook dagelijks voorbijreden op onze weg van en naar het festival en waar we op een mooie zomeravond U-Roy himself gespot hebben op de parking !
Ik heb zoveel artiesten gezien dat het moeilijk wordt om mijn geheugen op te frissen maar de optredens die mij vooral zijn bijgebleven zijn Half Pint, Fantan Mojah, Chuck Fenda, Anthony B, Tanya Stephens, Jah Mason (die Turbulence verving), Anthony Cruz en Zap Mama. Tanya was voor mij het hoogtepunt van het festival. Van de soundsystems hebben we jammer genoeg niet veel gezien omwille van een paar storende stortbuien die ons terug naar de camping hebben gedreven en bij momenten waren wij natuurlijk ook gewoon te sterk door drank en drugs beneveld om nog een poot te verzetten. De tegenvallers waren Israel Vibration (ondermaats) en vooral ook Richie Spice, die er live werkelijk niks van bakte en zijn enige hit quasi volledig door zijn backing vocalists liet brengen omdat zijn eigen stem het niet aankon. Ook jammer was de cancel van Horace Andy. Volgens het persbericht dat de organisatie ontving kon de man er niet bij zijn “because he shot himself in the foot”. Tja.
Verder maakten wij op het festival ook kennis met het concept “lion paw”, dat door ongeveer elke artiest ten tonele werd gevoerd. “If you love reggae music, show me your lion paw !”, waarop de massive gezamenlijk de rechterhand de lucht instak met de vingers gevormd als een leeuwenklauw, een mooi symbool vonden wij zo en wij maakten er dan ook maar onze missie van om dit concept massaal in de Belgische reggae scene te introduceren. Voortaan steke men dus niet de aansteker in de lucht maar wel de lion paw. Ik zal op Reggae Geel misschien een kleine demonstratie geven.
Rototom Sunsplash, een zomerfestival met een unieke sfeer, een aanrader voor wie een festival én een vakantie wil combineren. Big up aan de organisatie ! Ik raad alle Belgische festivalorganisatoren aan om eens een kijkje te gaan nemen in Italië en wat ideeën op te doen. You might learn something ...
Ik heb zonet ontdekt dat er honderden foto's staan op de site van het festival. Eens ik die allemaal heb doorgenomen zal ik er hier een paar mooie posten.
Lion Paw,
Sigi
Na een zalige twee weken vakantie terug op de werkspot wat uiteraard een verdomd pijnlijk gebeuren is waar ik dan ook geen verdere woorden aan vuil wil maken. Daarentegen breng ik vervuld van zoete herinneringen graag een kort verslag van het memorabele Rototom Sunsplash festival in Italië, in de hoop u allen te kunnen overtuigen om volgend jaar ook te komen proeven van de Italian Vibes !
Het festival vindt plaats in Osoppo, een klein bergdorpje in de provincie Friuli in Noord-Italië, niet ver van de Oostenrijkse en de Sloveense grens. De streek is ronduit prachtig en ver van alle toerisme. Bergen en nog eens bergen en uitgestrekte azuurblauwe bergmeren in een stralende zon. “Bless the mountain !”, jubelde Fantan Mojah tijdens zijn show, en gelijk had ie. “Bless the squirels and bless the kangaroos !”, voegde hij daar nog aan toe. Eekhoorns, tot daaraan toe, maar of er daar in die bergen zoveel kangoeroes huizen, daar heb ik dan weer mijn twijfels bij …
Wij lieten de overbevolkte festivalcamping voor wat hij was en kozen een rustieke camping in het dorpje Gemona, nog geen 5 km van het festivalterrein. Onze camping was nagenoeg leeg, op een paar verdwaalde caravans na en het was er dus ongelooflijk rustig. Overdag hingen wij doorgaans de toerist uit. De streek is zoals gezegd hoegenaamd niet afgestemd op toerisme maar je kan er toch enkele mooie uitstapjes doen, naar de vele bergmeren, naar de nabijgelegen Casa del Farfalle, de grootste vlindertuin van Europa of naar de hoofdstad van de provincie, Udine, op zo’n 30 km afstand.
Het festival duurde 9 dagen, waarvan wij er 6 hebben meegemaakt, en de optredens begonnen rond 20u. Vanaf 2u startte de soundsystem in de dancehall tent. Overdag waren er op het terrein allerlei activiteiten, lezingen, filmvertoningen, debatten, workshops, voetbal, noem maar op. Zo was er onder meer een workshop mixen met David Rodigan ! Een ticket kostte slechts 135 EUR voor de 9 dagen. Drank op het terrein was behoorlijk goedkoop (4 EUR voor een rum-cocktail) en lekker, net zoals de eetstandjes, nergens zo’n lekkere pizza margherita gegeten als in Osoppo ! Voor de geïnteresseerden is er op het terrein ook een weed-dorp met standjes van kweekmateriaal, zaadjes, literatuur, … . Er waren ongeveer 15.000 bezoekers en dat maakte dat je elk optreden vanop de eerste rij kon volgen. Je stond dan ook gewoon face to face met de artiest want er is daar geen afsluiting tussen het podium en het publiek. Behoorlijk overweldigend !
De optredens dan … Sunsplash had een paar namen weten te strikken in Europese exclusiviteit. De artiesten verbleven allemaal in het enige hotel in het dorp, Hotel Willy, waar wij ook dagelijks voorbijreden op onze weg van en naar het festival en waar we op een mooie zomeravond U-Roy himself gespot hebben op de parking !
Ik heb zoveel artiesten gezien dat het moeilijk wordt om mijn geheugen op te frissen maar de optredens die mij vooral zijn bijgebleven zijn Half Pint, Fantan Mojah, Chuck Fenda, Anthony B, Tanya Stephens, Jah Mason (die Turbulence verving), Anthony Cruz en Zap Mama. Tanya was voor mij het hoogtepunt van het festival. Van de soundsystems hebben we jammer genoeg niet veel gezien omwille van een paar storende stortbuien die ons terug naar de camping hebben gedreven en bij momenten waren wij natuurlijk ook gewoon te sterk door drank en drugs beneveld om nog een poot te verzetten. De tegenvallers waren Israel Vibration (ondermaats) en vooral ook Richie Spice, die er live werkelijk niks van bakte en zijn enige hit quasi volledig door zijn backing vocalists liet brengen omdat zijn eigen stem het niet aankon. Ook jammer was de cancel van Horace Andy. Volgens het persbericht dat de organisatie ontving kon de man er niet bij zijn “because he shot himself in the foot”. Tja.
Verder maakten wij op het festival ook kennis met het concept “lion paw”, dat door ongeveer elke artiest ten tonele werd gevoerd. “If you love reggae music, show me your lion paw !”, waarop de massive gezamenlijk de rechterhand de lucht instak met de vingers gevormd als een leeuwenklauw, een mooi symbool vonden wij zo en wij maakten er dan ook maar onze missie van om dit concept massaal in de Belgische reggae scene te introduceren. Voortaan steke men dus niet de aansteker in de lucht maar wel de lion paw. Ik zal op Reggae Geel misschien een kleine demonstratie geven.
Rototom Sunsplash, een zomerfestival met een unieke sfeer, een aanrader voor wie een festival én een vakantie wil combineren. Big up aan de organisatie ! Ik raad alle Belgische festivalorganisatoren aan om eens een kijkje te gaan nemen in Italië en wat ideeën op te doen. You might learn something ...
Ik heb zonet ontdekt dat er honderden foto's staan op de site van het festival. Eens ik die allemaal heb doorgenomen zal ik er hier een paar mooie posten.
Lion Paw,
Sigi